W mitologii rzymskiej Aurora była córką titana Hyperiona i titanidy Tei (w niektórych przekazach Euryfasy). W rzeczywistości rzymska Aurora jest odpowiedniczką greckiej bogini świtu, Eos, więc jej genealogia jest zaczerpnięta z mitologii greckiej.

Według tej tradycji:

• Hyperion był tytanem utożsamianym z obserwacją niebios i światła, a jego dzieci to bogowie związani z ciałami niebieskimi.
• Teja była titanidą, kojarzoną z blaskiem i jasnością.

Aurora miała też rodzeństwo:

• Słońce (grecki Helios, rzymski Sol)
• Księżyc (grecka Selene, rzymska Luna)

Aurora była popularnym motywem w malarstwie, zwłaszcza w epoce renesansu i baroku, gdzie alegorie i mitologia cieszyły się dużą popularnością.

„Aurora” – płótno Guido Reni (1614)

• Jedno z najsłynniejszych przedstawień Aurory. Fresk zdobi kasetonowy sufit w Palazzo Pallavicini-Rospigliosi w Rzymie. Przedstawia Aurorę prowadzącą rydwan boga słońca Apolla, otoczoną tańczącymi godzinami. Dzieło pełne jest elegancji, harmonii i delikatnych barw.
• Styl: Barok.
• Miejsce: Palazzo Pallavicini-Rospigliosi, Rzym.